Ai Weiwei (Peking, 28 augustus 1957) is een Chinees conceptueel kunstenaar, politiek activist en filosoof. Hij is veelzijdig en ook actief in andere kunstvormen, zoals architectuur, fotografie en film. Ai verbindt de traditionele Chinese cultuur met zijn persoonlijke beeldtaal. Hij staat bekend om zijn kritiek op de sociale en culturele veranderingen in zijn land. Weiwei is beïnvloed door het Dadaïsme van Marcel Duchamp. Bij het bekritiseren van de mensenrechtsituatie, de economische uitbuiting en de milieuvervuiling maakt hij intensief gebruik van het internet (een blog die dagelijks door tienduizend mensen werd gelezen) en Twitter om te communiceren. Hij is begin 2011 in de problemen geraakt vanwege zijn kritiek op de Chinese regering. Voor ons is hij interessant voor de manier waarop hij keramiek gebruikt in zijn werk ( als je het over de chinese samenleving en cultuur wil hebben kan je maar moeilijk naast dit medium kijken!) Meestal gebruikt hij bestaande werken of laat hij zijn ideeën uitvoeren door ambachtsmensen. Een echte concept-kunstenaar dus...
Waarschijnlijk herinneren jullie zich wel de zonnebloemzaadjes in de Tate in Londen...
http://www.youtube.com/watch?v=-go2H9enz7Y&feature=relmfu
100 miljoen zonnebloempitten met de hand vervaardigd in China, een echt huzarenstuk. Elk zaadje is een kunstwerk op zich. De pitten lijken alledaags maar zijn een symbool van de revolutie. "Tijdens de Culturele Revolutie werd Mao immers afgebeeld als de zon, de mensen als zonnebloemen", aldus Ai Weiwei.
De miljoenen zaadjes lijken wel een oneindig landschap. Bezoekers mogen ze aanraken en er zelfs over lopen, maar worden verzocht om de porseleinen pitten niet mee te nemen. 'Sunflower seeds' zet ons volgens de kunstenaar aan om het gekende label 'Made in China' met andere ogen te bekijken.
Hier nog enkele andere werken...
"Coca-Cola vase", 1997.
Met deze Coca-cola-neolithische vazen geeft Ai kritiek op de commercialisering van China, de vervanging van oude waarden voor commercie, maar stelt ook de vraag "wie of wat bepaalt de waarde van iets?".
De 3000-5000 jaar oude vazen worden door Ai als goedkope prulletjes behandeld. Ze worden in verf gedipt, met commerciële logo's beschilderd, tot stof vermalen in glazen potten gezet. Ai neemt foto's van zichzelf terwijl hij een vaas uit de Han dynastie op de grond kapot gooit. Met deze bewerkingen verandert hij de betekenis van het object, van een object dat kostbaar is vanwege zijn leeftijd en zeldzaamheid tot iets wat waarde heeft als zijnde moderne kunst, en gaat een dialoog aan met tradities en waardebepalingen.
